Toegegeven, ik heb genoten van het Eurovisie Song Festival 2021. Guilty pleasure? Welnee. Zoals velen was ik na een periode van de opgelegde beperkingen en de constante stroom van slechte nieuwsberichten ook toe aan wat positiviteit en ontspanning. Want dat was het wel, het was één groot feest! Lekker languit op de bank met een goed glas wijn en wat snacks. De grote finale op de zaterdagavond bracht me weer even terug in de tijd van toen ik als kleine jongen in mijn beertjes pyjama tussen opa en oma op de bank zat. Toen kon ik zo genieten van de Honeymoon quiz, de Willem Ruis show, de Mounties en natuurlijk ook het jaarlijkse ESF. Er was toentertijd niet zo veel op TV en dan ben je al vlugger tevreden. Het vroegere ESF is uiteraard niet te vergelijken met de overweldigende technische show van tegenwoordig. Zeg nou eerlijk, het was gewoon een fantastisch visueel spektakel! Ik was bijna vergeten dat dat hele circus om de liedjes ging! In mijn pyjama tijd werden de artiesten nog begeleidt door een live orkest en tegenwoordig door een orkestbandje! Ik zelf zou graag meer diversiteit willen zien door de dance achtige nummers gewoon met orkestbandje te doen en de andere liedjes met een live orkest. Daar kan gewoon niks tegenop en het klinkt zoveel mooier allemaal. En wat las ik laatst? Sinds dit jaar mogen de backing vocals ook vooropgenomen op het orkestbandje staan. Huh?! Live is niet meer van deze tijd?! Een orkest is niet meer van deze tijd?! De reden dat een live orkest veel te duur zou zijn vind ik trouwens flauwekul. Hoeveel kosten die technische geintjes allemaal wel niet dan? Let maar op, uiteindelijk gaat het straks toe naar een ordinaire videoclip competitie met playbackende poppetjes en zal het nog minder met muziek te maken gaan hebben. Ok ok, in 2021 door die hele Corona toestand e.d. had een orkest waarschijnlijk ook niet gekund natuurlijk. Ik klink misschien als een ouwe lul maar als de achtergrondzang niet meer live hoeft te zijn, waar gaat het allemaal nog over dan? Dan hou je dus alleen de leadzang over en die was ook vaak tenenkrommend slecht maar visueel was het ESF wel een meesterwerk…tja.

Entertainment is in mijn beleving niet altijd muziek maar andersom is het heel vaak wel. Ik zeg heel vaak wel want een muziekje op een begrafenis vind ik nou niet bepaald entertainment. Entertainment is puur vermaak. Muziek daarentegen kan meerdere functies hebben b.v. op een begrafenis, bruiloft of in een film etc. Het is maar hoe je het bekijkt. Het grappige is dat veel mensen zich negatief hebben uitgelaten over het ESF en dat het weinig met muziek te maken zou hebben. Daar ben ik het ook wel mee eens but what’s new? De verpakking wint het hier ook weer van de inhoud. Uh? Welke inhoud? Nou, de liedjes, voor zover je van liedjes kan spreken. Maar als je je nou eens bedenkt dat het geen muziek avondje is maar een avondje vol entertainment dan kijk je er toch weer misschien anders tegenaan en kan je er misschien zelfs van genieten.

Een artiest die een avond met een orkestbandje staat op te treden zie ik ook niet als een avondje muziek maar een avondje entertainment. Niks mis mee naar het is gewoon anders dan met een live band. Het is misschien niet de meest muzikale beleving maar kostenbesparend en minder rompslomp is het wel voor de betreffende partijen. Ik bekijk alles vanuit mijn perspectief als uitvoerend muzikant en dit soort zaken vallen gewoon mij op want hoe meer orkestbandjes hoe minder muzikanten er nodig zijn snap je. En dan heb ik het nog geeneens over de DJ. Als bassist heb ik in het verre verleden ook een tijdje in het artiesten begeleidingswereldje gezeten en eigenlijk ben je niet meer dan een levend orkestbandje. Het enige verschil zit hem in het visuele, de energie en dynamiek die een live band met zich meebrengt. Maar voor de rest speel je gewoon het liedje en als je met goeie professionals werkt, die hun zaakjes goed voor elkaar hebben, dan klinkt het live precies zoals op de plaat. En het live laten klinken precies zoals op de plaat in wat voor genre dan ook is echt een vak op zich! Dat kunnen, wat mij betreft, alleen de besten. Een artiest die alleen gewend is om met een orkestbandje op te treden verwacht vaak ook dat je alles exact zo speelt als op de plaat. Als de band maar een tingeltje of een pingeltje mist of het kleinste geluidje die hij/zij op een bepaalde plek in het liedje verwacht dan raakt die helemaal van slag, die gasten heb ik vaak genoeg langs zien komen. Zo’n artiest heeft echter nooit geleerd om te anticiperen op live omstandigheden en dus paniek paniek! Die hebben gewoon geen kilometers gemaakt met live bands en moet alles precies zo zijn zoals ze het gewend zijn en niks anders. Ik heb het hier niet alleen over zogenaamde B-artiesten maar dit heb ik ook vaak genoeg bij gevestigde namen zien gebeuren. Daar komen die artiesten gewoon mee weg, die kunnen dat maken vanwege hun grote naam en status. Wij muzikanten zouden zonder pardon eruit gebonjourd worden en vervangen worden door een ander die perfecte partijen speelt, constant scherp is en paraat staat en kan anticiperen op alles wat om zich heen gebeurd. Waar ik zelf het meest van kan genieten zijn de café gigs. Hopelijk zijn dit soort snabbels niet verdwenen na de crisis. Het is altijd behelpen in zo’n kleine ruimte maar ik mis wel met een leuke club mensen lekker spontaan spelen en reageren op elkaar i.p.v. de hele tijd naar het bladmuziek te turen. Muziek maken heet dat.

“De orkestband wordt gestart…de artiest komt, de artiest zingt, de artiest entertaint en de artiest gaat”

PS: Het mooie weer is begonnen en de vakantieperiode is bijna aangebroken! Juli en augustus zijn maanden waar ik heerlijk ga genieten van het mooie weer en van alle mooie dingen in het leven. De batterij moet weer even opgeladen worden voor wat er komen gaat in het nieuwe seizoen.

Fijne vakantie allemaal en tot september!

© LeauBass 2021