Je speelt toch alleen maar doeng doeng doeng? Basgitaar spelen is toch niet zo moeilijk? Je speelt toch constant hetzelfde? Doeng doeng doeng. Ja, ik heb niet zoveel verstand van muziek dus misschien zeg ik maar wat, legde hij als excuus uit. Waarop ik vroeg: heb je de filmpjes op mijn website al bekeken dan? Uuuhhh nee, ik was daar een beetje aan het scrollen en heb het weer weggeklikt. Nou, ik zou zeggen: check eerst even mijn basvideootjes en stel me dezelfde vraag dan nog een keer. En mocht jij als lezer van deze blog hetzelfde denken, check ook even mijn basvideootjes en stel me dezelfde vraag dan nog een keer…in je gedachten.

Vaak horen en luisteren mensen geeneens wat een bassist speelt. Als je heel vlug een filmpje wilt bekijken en beluisteren op de socials dan doe je dat meestal op je telefoon of op een tablet met kleine speakertjes. En daar hoor je natuurlijk geen lage tonen op. En bij de bas gaat het juist om lage tonen. Met filmpjes maken moet ik daar dus wel een beetje rekening mee houden bij bepaalde muziekstijlen wanneer ik de audio moet afmixen. Enig ander instrument heeft het toch wat makkelijker qua hoorbaarheid. De bassist is voor het overgrote deel van het publiek onzichtbaar maar ook onhoorbaar. Men is meer gefocussed op de melodie en op de solisten. Totdat de bassist stopt met spelen en men zich ineens realiseert dat er wat mist in de muziek. Een pizza zonder bodem is ook niet compleet. Tja, ik snap het ook wel want als je een huis binnenloopt dan kijk je naar het huis en niet de fundering. Bas is een onderdeel van de fundering en drums en bas vormen samen die fundering en alles wat er bovenop komt is het huis om maar een vergelijking te maken. Lage frequenties springen op het gehoor er nou ook eenmaal niet uit.

Doeng doeng doeng staat in dit verhaaltje gelijk aan een rechttoe rechtaan spelende bassist. Een algemene aanname is dat er minder bassisten zijn dan gitaristen en dat ze dan meer kans op werk zouden hebben. Dat klopt ook wel, bij een bassist is men toch minder kritisch dan bij een gitarist. Men geeft eerder de voorkeur aan een goeie gitarist en met een bassist is men al gauw tevreden. Een bassist die geen baslijnen kan spelen of creëren vergelijk ik altijd met een gitarist die alleen maar akkoorden kan spelen. De bassist komt er vaak mee weg en de gitarist vaak helemaal niet.

Voor mij geeft het rechttoe rechtaan bassen alleen voldoening in een fijne live setting. In een setting met goeie songs en goeie muzikanten die weten wat ze doen en de muziek respecteren en spelen zoals het gespeeld hoort te worden. Dat gezemel over dat ik teveel noten zou spelen in bepaalde videootjes en dat ik moeilijke dingen speel om het moeilijk doen leg ik dan ook naast me neer. Ik zeg altijd maar: om minder te kunnen spelen moet je ook meer kunnen. Dat less is more principe kan je op verschillende manieren intepreteren.

De afgelopen jaren heb ik me, na onze theatershow in 2020, teruggetrokken als live muzikant en ben geleidelijk aan een zogenaamde bedroom bassist geworden die in z’n studiootje aan het (in)studeren is gegaan om te kunnen opnemen. De pandemie en bijkomende perikelen hadden mijn motivatie tot een nulpunt gebracht en de wereld stond trouwens ook stil in die periode. En de gedachte dat ik weer in een allround coverbandje zou spelen die uiteindelijk weer terecht komt op events waar ze voornamelijk Hazes, Smit en Engelenbewaarder willen horen geven mij alweer de rillingen over mijn lijf. Ok ok, ik blijf wel zakelijk denken. Voor een goeie gage kan ik me er zeker wel overheen zetten en ben ik bereid te doen wat ik moet doen. Ach ja, de flinke gages zoals ze waren in die goeie ouwe tijd is voorbij of ik moet wel heel commercieel gaan of bij een bekende act terrechtkomen. Dat eerste heeft mijn voorkeur niet en dat laatste zal toch niet gebeuren. Mocht de kans zich voordoen dan wel op projectbasis of als sessiemuzikant. Nee, ik heb besloten om ergens in het komende jaar weer rond te kijken en mezelf weer te laten zien maar dan wel voor iets wat ik echt leuk vind. Het moet toch mogelijk zijn om de juiste muzikanten te kunnen vinden waar ik weer mee kan optreden om een hele week erna een gelukzalig gevoel er aan over te houden? Ik hoopte de inspiratie en motivatie weer terug te vinden om weer te gaan spelen na onze mooie vakantie op Bali. En inderdaad, langzamerhand begint het bloed weer te kruipen waar het niet gaan kan…

“Muziek maken moet wel leuk blijven want zo zijn we ook begonnen”