Maandagochtend 27 juli 2020 is het nu, de dag na mijn 53e verjaardag. Yeahhh, happy birthday to me! Het was een geweldig fijn weekend waar ik nog even van aan het bijkomen ben. Gisteren heb ik een dagje spa cadeau gekregen van mijn lieve Joanna. Een compleet arrangement en we hebben er samen van genoten! Zaterdag heb ik het gevierd met een klein clubje, met mijn 3 beste vrienden, mijn boezemvrienden. Wij kennen elkaar alweer zo’n 35 jaar en onze jaarlijkse mannen Sate BBQ is sinds 2010 een traditie geworden. Een traditie die is begonnen toen mijn moeder in 2010 op haar ziektebed lag en voor de allerlaatste keer kon meegenieten van de gezelligheid beneden in de tuin. Aangezien we geen twintigers meer zijn ben ik dankbaar voor elk jaar dat we dit samen kunnen vieren. Het heerlijke recept van de marinade komt van mijn moeder en is inmiddels omgedoopt tot “Saus van de chef”…;-). Het zit hem in de voorbereiding. De vrijdag ervoor haal ik alle benodigde boodschappen in huis en in de avond snij ik dan de, meer dan 2,5 kilo, kipfilet in kleine stukjes die later een nachtlang in de marinade liggen in de ijskast om de volgende dag vervolgens 80 a 90 sateetjes te rijgen. Het lijkt allemaal simpel, dat is het ook maar het is gewoon de factor tijd, en daar hebben we gewoonweg niet genoeg van. Althans ik niet.

De factor tijd speelt uiteraard ook een hele grote rol in de aanloop naar onze theatervoorstelling. So little time so much to do zeg ik maar. Toen wij aan dit avontuur begonnen hadden we immers een andere insteek. Korte tijd daarna is ons management erbij gekomen en sindsdien wordt het allemaal nog professioneler aangepakt. Men kan wel zeggen dat door de crisis er voorbereidingsmaanden bij zijn gekomen maar alles kwam natuurlijk tot stilstand…dus nee, niks van dit alles. Inmiddels is de, uit de kluiten gewassen, productie een soort van mammoettanker die moeilijk bij te sturen is als de koers al is uitgezet. Je hebt in zo’n organisatie als deze te maken met een heleboel mensen waar je gewoonweg afhankelijk van bent en we zitten nu ook nog eens middenin de vakantieperiode. Het zal jammer genoeg nooit gaan zoals je het hebt uitgestippeld en als de koers weer eens, door onverwachte gebeurtenissen, bijgesteld moet worden dan moet de kapitein weer met man en macht bijsturen. Een mammoettanker stuur je niet 1-2-3 naar links of naar rechts en zo’n groot gevaarte rem je niet zomaar af. We moeten door en het kost ons door plotselinge wijzigingen heel veel extra tijd, energie en geld om alles draaiende te houden en goed te krijgen, een niet te vergeten alle stress die het daarbij oplevert. Ik kan wel constant schrijven hoe mooi en geweldig dit avontuur altijd voor ons is maar dat is natuurlijk niet de realiteit. Vanaf het begin hebben we tegenslagen moeten overwinnen en op het moment dat je denkt dat je alles hebt gehad dan komen er weer nieuwe hobbels en obstakels aan. Desalniettemin genieten wij van dit avontuur en we zijn er trots op dat we met in totaal 15 fantastische mensen deze show mogen neerzetten waarvan er straks 9 op het podium zullen staan! We doen het met z’n allen en hier is ook dat de ketting zo sterk is als de zwakste schakel.

De klok tikt, de 19e september nadert…de dagen, de uren, de minuten en seconden verstrijken. De spanning stijgt met de dag! Tik…tak…tik…tak…tik…tak…tik..tak…tik…tak…