De crisis beheerst ons dagelijkse leven. We staan er mee op en gaan er mee naar bed. Niks anders dan Corona in de media alsof er niks anders meer bestaat. Bizar gewoon. Iedereen heeft zo zijn eigen mening over de hele situatie en de genomen maatregelen om het virus in te dammen. Maar waar iedereen het toch wel over eens zal zijn is dat er, buiten mensenlevens, een heleboel andere dingen kapot aan het gaan zijn en of al kapot zijn. Economisch gezien staan we pas aan het begin van grote ellende. Naar mijn idee moet de grote voelbare klap in de persoonlijke sfeer voor iedereen nog komen. Maar dit is een muzikanten website en dus zal ik het ook maar bij muziek en gerelateerde zaken houden. Deze schoenmaker houdt zich maar beter bij z’n leest. Alhoewel het verleidelijk is om hier mijn mening en ideeën te spuien over wat er nu allemaal gebeurd in Nederland en de rest van de wereld en hoe ik het zie allemaal. Nee, ik doe het niet.

De paniek wordt steeds groter en groter en zo ook bij de professionele muzikanten. Op de sociale media zie ik regelmatig schrijnende berichten voorbijkomen die mij raken. Ik zie dat veel van de grote jongens het heel erg moeilijk hebben op het moment. En dan heb ik het echt over de top muzikanten van Nederland. Als die gasten al geen werk meer hebben wat moet de rest dan? Wat een trieste situatie als je bedenkt dat de meesten van hun jarenlang een gedegen muziekopleiding hebben gevolgd en minstens 10.000 uur studeertijd op het instrument erop hebben zitten om, na misschien wel meer dan 30 jaar prof te zijn geweest, in een supermarkt aan de slag te gaan. Hey, wat moet dat moet natuurlijk want er moet brood op de plank komen! Maar muzikanten moeten blijven oefenen, moeten blijven studeren op hun instrument om hun vaardigheden op peil te houden en uiteraard ook om repertoire in te studeren. Ze zijn niet voor niets zulke goeie vakmensen geworden. Ze hebben er heel veel tijd in geïnvesteerd om een goeie muzikant te worden en ook door heel veel met hun instrument bezig te zijn. En waarschijnlijk hebben ze daarvoor ook heel veel moet laten. Waar halen ze nu de tijd vandaan als ze nu ook nog eens een reguliere baan er naast moeten hebben om te kunnen overleven. Oh ja, dan heb ik het nog geeneens over de investeringen in instrumenten en apparatuur. Die waarde daarvan overstijgt vaak ook nog eens de waarde van de auto waar ze in rijden. Als deze crisis nog lang doorgaat dan moet het toch ten koste gaan van de kwaliteit van dit niveau muzikanten? Dat kan haast niet anders als je er andere dingen naast moet gaan doen.

De crisis zal zorgen voor middelmatigheid in de muziek. Muzikant zijn in Nederland is al geen vetpot en hoe kan je je als muzikant nou volledig ontwikkelen en ontplooien als de infrastructuur aan het verdwijnen is? Alles stort nu als een kaartenhuis in elkaar. Er is straks geen Paradiso, geen Melkweg, geen kroeg, geen festivals, bruiloften en partijen meer. Het werkterrein van de muzikant wordt in rap tempo steeds kleiner en kleiner in om uiteindelijk voorgoed te verdwijnen. Muziek maken doe je met meerdere mensen. Samenspelen en interactie met andere muzikanten is een vereiste om je goed te kunnen ontwikkelen. Van veel optreden samen met anderen leer je het meeste maar is dat nog wel mogelijk in de toekomst voor onze en de komende generatie?

Soms zie ik weleens ietwat onverstandige uitspraken voorbij komen van muzikanten die net werkloos zijn geworden. Zoiets van: “nou, nu moet ik maar een baan gaan zoeken en dan maar gaan werken”. Huh? Als professioneel muzikant was dat toch je werk? Dat was toch je baan? Ik snap het aan de andere kant ook wel hoor. Als muzikant beschouwt men het vaak ook niet als werk want je hebt natuurlijk de leukste baan van de hele wereld! Ach ja, maar om dit nou hardop te zeggen lijkt me niet echt handig aangezien veel mensen vaak het idee hebben dat muzikant zijn maar een hobby is. Terwijl diezelfde mensen wel volop genieten van de kunst, cultuur en entertainment. Nou al die content komt niet uit de lucht vallen toch? Dat komt voort uit creativiteit, passie en liefde voor hetgeen wat je doet. En niet te vergeten…heel hard werken!

Gelukkig kunnen we niet in de toekomst kijken en waarschijnlijk willen we het ook niet weten wat ons allemaal nog te wachten staat. De toekomst zal het leren en we hopen op betere tijden!