De week is bijna voorbij. Nu is het donderdag en het is eindelijk prachtig mooi weer met een stralende zon en een strak blauwe lucht. Een heel contrast met 2 dagen geleden toen het gewoon 24 uur lang pijpenstelen regende. Dit is de gelegenheid voor mij om wat vitamine D op te doen terwijl de liedjesschrijvers zich klaarmaken om hun demo in te zingen en zich voorbereiden op vanavond. Het is trouwens de laatste avond van deze bootcamp want morgenmiddag zitten we weer in de bus richting airport. En aangezien we vliegen vanaf Allicante is het een busrit van een kleine 3 uur.
Op het moment lig ik in de zon aan het zwembad en hoor zanger Lou Prince zijn demo inzingen, een vrolijk zomers liedje. Heerlijk vind ik dit soort dingen. Ook al doe ik niet mee aan deze bootcamp, het is voor mij toch ook inspirerend om in zo’n omgeving te vertoeven. De creativiteit in het hotelcomplex stroomt gewoon door alle vertrekken heen want iedereen is letterlijk all over the place bezig met schrijven en opnemen. Je kan het zien als een prive hotel die de groep tot z’n beschikking heeft want de enige gasten zijn wij. Hoe relaxed is dat!
Joanna is nu samen met tekstschrijver Wim Rebergen bezig om de tekst van haar tweede song af te maken en dat klinkt ook weer veelbelovend. Prachtig liedje is het. Ik hoor nu trouwens ook iemand zingen die het volume heeft van Pavarotti, kolere wat zingt die man luid! Hahaha! Nog even over de coaches die de hele groep begeleiden en zorgen dat iedereen minstens met een geschreven song naar huis gaat. Deze mannen zijn echt the best of the best in hun vakgebied.
Ze werken snel en maken mooie dingen. Het is hier gewoon spijkers met koppen slaan. Ach ja, het zijn dan ook niet de minsten.
Het is zover, de optredens en video opnames zijn bezig nu. Wat een leuke, mooie en ontroerende liedjes komen er voorbij. Het eindresultaat staat nu voor iedereen bijna op video. De opnames worden gehouden buiten bij het zwembad en het is nogal frisjes zo in de avonduren. Maar wat een leuke club mensen is dit die elkaar een warm hart toedragen en elkaar bemoedigen om een goeie performance neer te zetten. Ze slepen elkaar er doorheen.
Bij de minder ervaren vocalisten zie je dat het wat moeizamer gaat en ze meer takes nodig hebben en aan de andere kant heb je de ervaren vocalisten die het meteen nailen en ook meteen de diepte in kunnen of meteen het perfecte feestje kunnen bouwen. Nu nog de liedjes in het “systeem” krijgen en dan zullen de meesten van deze groep over een tijdje zijn liedje perfect kunnen uitvoeren. De saamhorigheid is elke dag gegroeid en de complimenten en omhelzingen na elk optreden zijn dan ook heel fijn om te zien. Na een kleine week hard zwoegen zit het er bijna op voor alle bootcamp deelnemers en mijn relaxte vakantie is ook bijna ten einde. Ik ben volgens mij vergeten te zeggen dat dit een Nederlandstalige bootcamp is. Een primeur want ik heb begrepen dat dit de allereerste is die Vocal Center heeft georganiseerd. En ik was er bij. Joanna heeft een van haar eigen geschreven liedjes geweldig goed gebracht. De performance stond als een huis en het werd met veel gevoel gezongen. Hoe knap is het als je een liedje die net vers van de pers is er gewoon zo uitknalt. Ze stond gewoon te shinen en alweer is de bassist heel trots op zijn meisje. De bassist komt trouwens echt in beeld als Joanna en band gaan repeteren voor haar theatershow die nu in ontwikkeling is. Er is nog veel werk aan de winkel maar het wordt zeker mooi.
Het was voor haar een intense week en ze ligt nu lekker naast me te slapen terwijl ik de laatste woorden van deze blog aan het schrijven ben. Nu is het ook de hoogste tijd voor mij…zzzzzz.

Las Negras 25 oktober 2019