Wat moet ik dan schrijven in mijn laatste blog over deze fantastische week hoor ik mezelf denken. Er gaan zoveel dingen door mijn hoofd . Heb er even een dag voor nodig gehad om even alles te laten bezinken en de hele film in mijn hoofd af te spelen. De terugreis was gezellig maar lang. Bij de heenreis sliepen Joanna en ik de avond ervoor in een hotel boven de vertrekhal en dat was zeer aangenaam. Je kon bij wijze van spreken zo het vliegtuig inrollen vanuit je bed. Alles bij elkaar duurde de terugreis 10,5 uur en dat is best pittig. Halverwege de busreis terug naar de airport appte iedereen zijn liedje(s) naar de groeps app en werden dan met de telefoon via de geluidsinstallatie van de bus afgespeeld. Sommigen hadden er zelfs twee geschreven. Er kwamen een heleboel goeie liedjes voorbij, eigenlijk vond ik alles wel leuk wat ik hoorde. Zelfs onze Spaanse bus chauffeur, die niks van de teksten begreep, zag ik met z’n hoofd heen en weer op de maat van de muziek meebewegen. Dus dan komen de melodie van de zang en het ritme van het liedje in ieder geval goed over. Fantastisch gewoon.
Naar mijn mening is de toegevoegde waarde van het schrijven in een omgeving zoals Las Negras het ontbreken van prikkels en afleidingen. Je kan hier de hele week in een bubbel leven en ongestoord schrijven als je dat wilt. Het is gewoon anders dan jezelf opsluiten in een studio, hoe groot en luxe die ook is. Ik zie dit aan Joanna, ver weg van haar omgeving en de zon op haar bolletje heeft haar creativiteit nog meer doen groeien. De aanwezigheid van ondergetekende heeft er ook vast aan meegedragen…;-). De zon, zee en strand ontspant nog eens extra. Dan heb je een mooie omgeving en dan werk je ook nog eens met een topproductie team samen…helemaal top toch.
In zo’n week gaat iedereen diep en dat wordt merkbaar als men de liedjes voor de hele groep zingt zoals afgelopen donderdag.
Zo’n reis als deze werkt dan bijna ook therapeutisch voor degenen die aan de bootcamp meededen. Ik zag hier een lach en een traan en heel veel tranen van het lachen. Men deelde hier heel veel met elkaar en dat is prachtig om mee te maken. Ik heb de teksten mogen lezen van sommige mensen, toen ze nog in het schrijfproces zaten, en die waren allemaal gebaseerd op hun eigen levenservaringen. Ik heb ook het verhaal achter sommige teksten gehoord, die waren soms best heftig. Maar wat een prachtige teksten zijn er allemaal uit komen rollen.
De afgelopen blogs heb ik met veel plezier geschreven vanuit mijn beleving die ook door Joanna wordt gedeeld. Zij heeft haar geweldige ervaringen samen met mij kunnen delen en mooier kan het niet. Ik wil iedereen die ik heb ontmoet de afgelopen week heel veel succes wensen en ik draag jullie allemaal een warm hart toe…you know who you are!
Het is voorbij, en het weekend bijna ook . We gaan weer terug naar de waan(zin) van alledag. Oh, ik hoor Joanna beneden stofzuigen, nou dan ga ik nu maar een wasje drogen en onze labradoodle te eten geven.
Las Negras 27 oktober 2019
LeauBass 