De huidige generatie heeft tegenwoordig alle informatie binnen handbereik en dus ook tutorial videos. Als je ziet hoeveel wonderkinderen er allemaal voorbij komen op het internet dan zou je haast denken dat het merendeel van de jonge muzikanten zo is want ze hebben nu Youtube, wat wij vroeger niet hadden. Zou het daar door komen en zou het echt zo zijn dat je zelf heel veel beter zou zijn dan je nu bent door het bekijken van Youtube videos? Ik denk qua speltechniek wel. Maar qua muzikaliteit? Hmmm…als je vroeger al niet de moeite nam om liedjes uit te zoeken, om les te nemen bij een muziekleraar of zelfs maar een lesboek aan te schaffen voor het instrument wat je speelt en je je verder niet verdiepte in harmonie, melodie en ritme, dan vraag ik me af of je inderdaad nu een betere muzikant zou zijn geweest. De noot A op de E snaar heeft mijn voorkeur boven vakje 5 op de bovenste snaar als je begrijpt wat ik bedoel. Het heeft grotendeels deels te maken met je gedrevenheid en discipline. Vroeger zocht ik songs uit op gehoor met mijn platenspeler of cassettedeck. Huh, wat zijn dat voor apparaten? Voor de jongeren onder ons…even googlen. Dus…ik de pickupnaald van de platenspeler voorzichtig oppakken en proberen het weer op de juiste plaats terug te zetten zodat het stukje herhaald kon worden. En zo keer op keer. Of met de cassettedeck telkens op rewind drukken en dan weer op play drukken met de basgitaar op schoot. Zo leerde ik basgitaar spelen. Jaja, dat waren nog eens tijden! Het probleem met deze ouderwetse methode is dat de speltechniek best moelijk te ontcijferen was. Het is vaak moeilijk te horen wat die muzikant speltechnisch aan het doen is. Nu kan je het nauwelijks meer voorstellen want je ziet tegenwoordig alles op beeld gebeuren. En vaak zijn er ook nog eens tutorials die alles rustig stap voor stap uitleggen. Dus als je er de tijd voor neemt, geduld hebt en de nodige doorzettingsvermogen dan zou je de moeilijkste partijen moeten kunnen spelen. Er vanuitgaande dat je het nodige talent hebt natuurlijk. Het wordt voorgekauwd allemaal. Ook bv liedjes uitzoeken, dat wordt ook allemaal voorgekauwd d.m.v. een tutorial. Het eindresultaat telt toch hoor ik je denken. Het probleem hier zit in het trainen van je gehoor. Al die geweldige baslijnen die je graag wilt kunnen spelen worden visueel duidelijk en panklaar uitgelegd. Je hebt dan wel gauw de neiging om te luisteren met je ogen. Goed kunnen luisteren en een getraind gehoor hebben is essentieel om goed te kunnen musiceren. Dit is nou een van de redenen waarom weinig muzikanten meer kunnen jammen. En ik bedoel spontaan jammen, so out of the blue. De toetsenman legt een paar akkoorden neer, of de bassist speelt een baslijn en na een paar rondjes luisteren volgt de rest en we hebben een jam! Tegenwoordig betekent een jam bijna altijd een bestaand liedje spelen. Dat is dan het veilige kader waarin zich men begeeft. Nee, ik bedoel echt spontaan jammen en improviseren, dat zie ik weinig meer bij muzikanten. Op een paar akkoorden grooven of op een akkoordenschema en lekker los gaan! Men is gewoonweg niet meer gewend om op gehoor te spelen want men is gewend om alles voorgekauwd te krijgen en na te spelen zoals men het heeft aangeleerd. Jammer jammer jammer. Zelfs bij conservatorium muzikanten zie ik dat. Altijd maar die eeuwige standards spelen, op jamsessies , die ze op school hebben geleerd…want dat is wel zo veilig. Ook ik (be)studeer de mogelijkheden van standards hoor, ze zijn leerzaam en ben er nog steeds mee bezig met veel plezier. Maar zet mij als bassist in een spontane jam en ik kan je meteen volgen met meer plezier. Net als in vroegere tijden, op gehoor spelen en verder alle zintuigen wijd open zetten en gaan. Harmonie, melodie en groove…let’s play!

Als ik Youtube zou hebben gehad in mijn tijd dan zou ik wel een wat betere muzikant/bassist zijn dan ik nu ben denk ik. Het probleem is dat ik altijd lui ben geweest. Nu realiseer ik me pas hoe lui eigenlijk. Ik heb vroeger zoveel kansen gehad om me echt goed door te ontwikkelen door met zoveel verschillende geweldige en vaak ook virtuoze muzikanten te spelen. Ik kan nu aan name dropping gaan doen maar dat laat ik achterwege. Wat een geweldige muzikanten heb ik ontmoet in mijn leven. Ik denk vaak bij mezelf…”had ik maar” en..”als ik”… Dat neemt niet weg dat ik best wel tevreden ben met wat ik nu kan en hoe ik mezelf neerzet als bassist/muzikant ;-). Maar uitgeleerd ben ik natuurlijk nooit…en…beter laat dan nooit!