Op het moment dat ik dit schrijf is het vrijdagavond 15 mei 22:45u. Als onze theatervoorstelling doorgegaan zou zijn dan zouden we een kwartier geleden de grand finale hebben gespeeld en zouden we ons dan nu met gepaste afstand in de lounge begeven tussen de bezoekers. Even een praatje maken, even groeten, even vlug een drankje doen en dan als de donder alle spullen inpakken en naar huis. Best wel apart als ik er zo over nadenk. Hoe zou het zijn geweest als we daar vanavond hadden gestaan? Omdat die zeer intelligente lockdown er ineens was hadden wij per direct ook alle activteiten moeten stoppen. Ja, we stonden vanavond er even bij stil dat dit de grote dag zou zijn waar we maanden naar uit hadden gekeken.

Zoals bekend zijn de theaters nu in rep en roer vanwege die 1,5m afstand. Ze zijn bezig met creatieve oplossingen hiervoor te vinden maar we weten nu al dat er minder publiek aanwezig kan zijn dan de normale maximale capaciteit het toelaat. Minder publiek betekent minder inkomsten voor het theater met het gevolg dat de artiesten ook niet meer groots kunnen uitpakken. Onze voorstelling, die nu naar 19 september is verschoven, zal worden gebracht in de vorm die wij hebben bedacht met hetzelfde aantal mensen op en naast het podium. Maar stel je voor dat er meerdere shows zullen volgen. Die kunnen we dan niet meer met zo’n grote groep neerzetten. We staan al met 9 man op het podium en dan nog 3 man voor licht, beeld en geluid. Dat is straks gewoon niet meer rendabel. De cultuursector heeft het moeilijk en zal, als het zo doorgaat, als een kaartenhuis in elkaar donderen.

Wat mij stoort is dat sommige mensen cultuur en entertainment als een luxe beschouwen en dus niet belangrijk. Ik zag zelfs een muzikant deze uitspraak doen, bizar vond ik dat gewoon. Cultuur en entertainment is in deze moderne tijd hard nodig. Het dagelijkse leven is zo complex en erg duur geworden dat men zich vaak voorbij loopt om zichzelf financieel het hoofd boven water te kunnen houden. Stel je nou deze quarantaine tijd eens voor zonder muziek, boeken en films. Ach ja, hier in Nederland ziet men artiesten als een stelletje subsidie trekkende hobbyisten. Wat dat betreft kan je beter in Duitsland wonen waar de showbusiness, artiesten en entertainers serieus worden genomen en ook gewaardeerd worden. Hier is het ver te zoeken.

Anyway, mijn kapper is ook weer open mensen! Eindelijk ben ik verlost van mijn 9 weken oude coupe de corona! Zo, dat voelt lekker!

Oh ja, wil ik nog even zeggen. Joanna en ik hebben onlangs een VOF opgericht. BridgeDeLeau Productions VOF is een feit! Dit was even een champagne momentje…:-)

Fijn weekend allemaal en cheers!

• 

• 

• 

•