Basstalk&More

Blog #69 – Elke noot raak

Posted on by leaubass

Youtube videootjes maken, de zogenaamde bass covers, vind ik hartstikke tof om te doen. Het geeft me een soort van voldaan gevoel als ik weer naar beste kunnen weer iets online heb gezet. Zo’n 5 jaar geleden zei iemand tegen mij: “goh, dat speel je goed zeg en dat zonder fouten”. Hoezo zonder fouten dacht ik dan? Dat kan ik opvatten als dat ik het niet foutloos zou kunnen spelen of dat die persoon zoiets zelf zou plaatsten zonder al te kritisch te zijn. Ik ga maar voor het laatste. Dat ik het eerste dacht zegt waarschijnlijk meer over mij dan over die persoon. Zo trots als ik ben plaats ik natuurlijk geen videootjes waar ik niet 100% achter sta. Regelmatig zie ik videootjes voorbij komen met de tekst “let niet op de fouten” met bijbehorende excuus tekst en dat is niet wat ik wil. Bij dit soort filmpjes komt er bij mij geen audio/video editing aan te pas en moet het dus in een keer goed ingespeeld worden. Elke noot moet meteen raak zijn! Gaat er iets fout dan moet het gewoon helemaal opnieuw…simpel. Uhhh simpel? Ik doe alles naar beste kunnen op dat moment en ik laat heus wel hele kleine foutjes staan. Het is dan maar zoals het is maar het zijn dan wel onopvallende foutjes waar ik mee kan leven. Snap je? En als ik er geen nadruk op leg dan hoor je het waarschijnlijk geeneens. Mijn allereerste YT videootjes van zo’n 10 jaar geleden zal ik nooit verwijderen want dat is mijn persoonlijke muzikale traject die ik doorloop en die filmpjes waren het beste wat ik toentertijd kon. Ik zie mijn Youtube kanaal als een muzikaal dagboek voor mezelf en als anderen dat leuk of niet leuk vinden dan is dat prima. Mijn allereerste YT video heb ik op 4 maart 2012 geplaats en dat zag er heel anders uit en het klonk ook heel anders allemaal…eigenlijk helemaal niet…haha! Maar goed, al doende leert men toch? Ik zie om de zoveel filmpjes een positieve ontwikkeling in mijn eigen spel en opvatting, dat motiveert. Voor mij zijn de YT filmpjes eigenlijk studieprojectjes waarvan ik het zonde vind als ik ze niet vast zou leggen. Het zijn telkens weer nieuwe uitdagingen waar ik steeds meer plezier aan beleef. Mijn videootjes blijven de laatste paar jaren echter niet onopgemerkt door muziek makend Nederland en dat is leuk. Het is mij daar niet om te doen maar complimenten krijgen van muzikanten die ik hoog heb zitten is natuurlijk wel fijn en bemoedigend.

Jezelf als muzikant op Youtube zetten kan heel confronterend zijn maar als je het consequent doet en voor langere tijd, zoals ik, dan weet je op een gegeven moment wel wat je plekje is in het muzikale universum en leer je ermee omgaan. Het heeft mij in ieder geval geleerd om de dingen niet zo zwart-wit te bekijken maar vanuit een bepaald perspectief. Kritiek krijg je toch wel wat je ook doet. Maar als je 100% achter hetgeen staat wat je plaatst dan doet het je weinig. Zelf check ik altijd wie de persoon is die kritiek levert en of ik er wat mee kan. Kan ik er niks mee dan gaat het langs me heen maar…opbouwende kritiek is altijd welkom!

‘Tussen denken dat je iets kan spelen en het daadwerkelijk goed kunnen spelen zit een wereld van verschil“

Bass Cover #3 – Tania Maria – Yatra-Tá

Posted on by leaubass

Dit keer gespeeld op mijn London City B52 Jazz bas. Naast Fender is dit het eerste (bas)gitaar merk wat ik als kleine jongen leerde kennen. Ik was een jaar of 9 en bezocht samen met een familielid een muziekwinkel in Deventer. Die grote London City gitaarversterker met veel lichtjes, die daar bij de ingang stond, intrigeerde mij zo erg dat de merknaam tot vandaag de dag in mijn geheugen is geprent. Het was echt een wow moment in mijn leven! Nu heb ik onlangs zelfs een ge-upgrade London City Telecaster gitaar gekregen van een vriend van me en daar ben ik dan ook zeer content er mee. Deze bas is trouwens niet meer origineel. De elementen, de brug en de electronica heb ik vervangen door betere kwaliteit onderdelen. De body en de hals zijn van uitstekende kwaliteit en hij speelt gewoon erg lekker. Een upgrade was het zeker waard! Voor mij is London City a trip down memory lane.

Oefff, pittige song wel en een uitdaging was het! Het tempo ligt vrij hoog en de juiste vingerzetting vinden was uitermate van belang anders had ik dit niet kunnen spelen. Braziliaanse Jazz heb ik leren kennen door een vriend van me ergens in de jaren ’90 en ik heb er altijd er een voorliefde voor gehouden. Muzikaal ben ik zo’n beetje opgegroeid met Tania Maria en dus werd het een keertje tijd voor een bass cover. Hierbij mijn rendition van een gedeelte van Yatrá-Tá.

Some lazy Saturday practise…#brazilianjazz

Blog #67 – Met vallen en opstaan

Posted on by leaubass

We zijn geneigd om alleen maar de mooie kanten van ons muzikale leventje te laten zien aan de buitenwereld. De realiteit is echter niet altijd maar rozengeur en maneschijn. Het keihard ploeteren, de stroeve persoonlijke interacties en de teleurstellingen die we te verwerken hebben zetten we nooit op de sociale media. Wat wij, artiesten, laten zien is een soort van droomwereldje waar alles soepel en perfect verloopt, waar we altijd op ons best uitzien en dat alles wat we ondernemen lukt. Niets is minder waar.

In mijn blogs over onze theatershow voorbereidingen heb je kunnen lezen dat het allemaal niet vanzelf naar ons toe kwam. De totstandkoming van de show was een “bloed, zweet en tranen” periode. Onzichtbaar op de achtergrond heb ik toentertijd meegekeken en meegeluisterd naar een aantal mensen waar ik geen hoge pet meer van op heb. Ik schreef over een tanker die een bepaalde koers voer en telkens weer van koers moest veranderen. En wanneer we dachten alles opgelost te hebben en weer op de juiste koers dachten te zijn kwamen er weer onvoorziene obstakels op ons pad. Alles wat fout kon gaan ging dan ook fout tot op de dag van de show zelf. Natuurlijk kunnen we tevreden terugkijken op het eindresultaat maar er had zo veel meer in kunnen zitten. Ach ja, dat was seizoen 2019/2020 denk ik nu dan maar. Maar ook nu, met de videoclip voor de nieuwe single gaat het ook weer niet zoals gepland, echter nu door vreselijke omstandigheden. Maar toch, twee jaar geleden brak er een pandemie uit en nu is er een oorlog uitgebroken. Het eerste wat ik dacht was van ‘ jeetje, wat een timing weer, dat hebben wij weer’! Een natuurlijke reactie, niet zo gek natuurlijk na onze ervaringen van twee jaar geleden. Ik realiseer me ook wel dat het nergens over gaat onder de huidige omstandigheden.

We zouden afgelopen zondag 27 februari een videoclip gaan opnemen voor Joanna’s nieuwe single Nu Ga Je Leven maar we hadden al gauw besloten om de opname niet door te laten gaan omdat onze bevriende cameraman/regisseur samen met zijn Oekräinse vrouw direct betrokken zijn bij deze vreselijke oorlog. Uit respect voor hun en de verschrikkelijke situatie in dat land kunnen we nu eenmaal niet een vrolijke clip gaan staan draaien hier in ons dorp, dit zou ongepast zijn. Onze harten en onze gedachten zijn dan ook bij hen. Wij branden een kaarsje voor hun en de vele andere mensen die getroffen worden en hard getroffen zijn. Dat er maar gauw vrede mag komen.

Nu Ga Je Leven had eigenlijk de derde single moeten worden Je raadt het al, het proces van de geplande 2e single ging niet zoals we gehoopt hadden. Het is in basis een prachtige song geworden maar man man man wat was het eindresultaat teleurstellend slecht! En dan de opmerking van de producer: “tja, hij moest het doen met het materiaal wat hij had en voor het bedrag konden we toch niet meer verwachten?!”. Dat vind ik gewoon onbeschoft en respectloos en dat het product zonder blikken of blozen zo werd afgeleverd vind ik ongehoord. Dit was even slikken en verwerken voor ons want als je een eindproduct verwacht die singlewaardig moet zijn en je krijgt een flut demo toegestuurd dan is het meer dan teleurstellend kan ik je zeggen. Wat mij altijd zal bijblijven is de zogenaamde sax solo die klonk als een plastic blokfluitje van de Intertoys….fuut..fuut…fuut. Jemig nog aan toe! Het komt allemaal goed hoor ik hem nog zeggen. Yeah right! Verder uitweiden hierover zal ik niet want ik kan hier nog zoveel meer over zeggen dat ik er nog wel een hele blog aan kan wijden. Aan de zijlijn had ik het hele proces met argusogen gevolgd en ik was al vanaf het begin niet enthousiast dat de productie daar gedaan zou worden maar er werd anders besloten. Er zijn een aantal woorden die mij te binnen schieten over deze periode: weinig respect, eigenlijk geen tijd, eigenlijk geen zin, inspiratieloos, demotiverend, totaal geen communicatie, eind rijden, 1 kopje koffie, niet serieus genomen worden, geen welkom gevoel. Waarom waarom denk ik dan? Had de klus dan niet aangenomen! Ik zeg nu dan ook: wij hebben dit soort shit helemaal niet nodig en dit gaat ons niet meer gebeuren. Wij leven godzijdank niet van de muziek maar wij zullen in de toekomst elke keer weer goed overwegen hoe en waar we onze zuurverdiende centen zullen uitgeven. Een juiste keuze maken doe je in wijsheid want een verkeerde keuze is zo gemaakt.

Niks is wat het lijkt in het muziekwereldje. Muziek maken is een geweldig iets maar alles daarom heen is soms één grote poppenkast en zeker wanneer er financiën bij komt kijken. Wil je je staande kunnen houden dan zit er niks anders op om het poppenspel mee te spelen maar dan wel op een oprechte en fatsoenlijke manier. Wij trekken wel ons eigen plan maar oprechte goedgezinde mensen om je heen verzamelen is zo belangrijk. Ik ben heel erg trots op Joanna die alles toch voor elkaar heeft weten te krijgen en blij dat ik mijn bijdrage heb kunnen leveren. Het waren de juiste keuzes en beslissingen die er toe hebben geleid dat de nieuwe single een fantastische productie is geworden!

En door…9 maart de single Nu Ga je leven….zonder videoclip

Blog #65 – Elke noot weegt zwaar

Posted on by leaubass

Opmerkingen over het heel serieus kijken tijdens het bas spelen hoor ik vaak. De meeste bassisten doen dat. Nu kan ik je zeggen dat ik als bassist zo kijk omdat ik de boel bij elkaar moet houden, althans dat probeer ik. Een heleboel bassisten realiseren zich geeneens dat je een totaal overzicht moet houden over de hele band om je medemuzikanten een goeie fundering te geven. En daarom moet elke noot raak zijn, goed getimed en met de juiste nootlengte. Elke gekozen noot vraagt de volledige aandacht, focus en concentratie. Je bent de backbone , de lage noot en tegelijkertijd onopvallend en soms zelfs onzichtbaar voor het publiek. Ja, ik snap ook wel dat er gasten zijn die gewoon even bas spelen en als ze maar de juiste noten spelen tevreden zijn. Nee, het is meer. En daarom zie je dan ook vaak die zogenaamde bassface. Een heerlijke smerige blik als je staat te raggen of staat te grooven op de bas met volledige concentratie, je zit helemaal in de muziek en voelt waar de pulse zit. En ja, ook de drummer moet het ritme en het tempo in de gaten houden maar die heeft weer weinig met de harmonie van doen terwijl de bassist zowel tempo, ritme en harmonie in de gaten moet houden. Oh, jij speelt toch bas? Ach, dat is toch makkelijk, je speelt immers altijd hetzelfde en je doet van doeng doeng doeng doeng. Tja, ik moet toegeven dat je eerder het baslijntje speelt van de White Stripes, wat helemaal geen bas is trouwens, dan een paar akkoorden op de gitaar. Op een bas heb je gewoon eerder resultaat, kun je eerder met je favoriete muziek meespelen en dan denk je al gauw het basspelen onder de knie te hebben. Het is wat laagdrempeliger. Men begint meestal met de grondtoon en de kwint. Tja, en dan? Hoe nu verder? En toen werd het heel lang stil bij een boel bassisten en zetten ze daarna de basgitaar te koop op Marktplaats. Oh, en om even op die serieuze blik terug te komen. Als een bassist de hele tijd vrolijk zit te kijken tijdens het spelen dan ziet dat er gewoon heel debiel uit vind ik. Als je uitdrukking op je gezicht en je hele lichaamstaal niet strookt met wat ik hoor wat je speelt dan oogt dat heel raar, voor mij dan. Die zogenaamde bass face hoort gewoon bij het bassen want bas spelen is gewoon zwaar…soms loodzwaar maar oh zo heerlijk om te doen…concentratie…..focusssss.

Rick’s Bassface

Sinds vorig jaar januari heb ik de gitaar weer opgepakt, de akoestische gitaar. Ik was als kleine jongen hier op begonnen en heb dit mooie instrument recent weer omarmd. Ik begon met het liedje Gebroken Spiegel die ik akkoord voor akkoord uit heb gezocht en heb het mezelf eigen gemaakt zodat ik Joanna kan begeleiden als het nodig zou zijn. Want een volledige band zit er voorlopig niet meer in en een duo is natuurlijk heel praktisch. Als ik het nummer nu samen met Joanna zou moeten spelen dan kan ik dat gewoon. Het begeleiden op gitaar voelt anders. Ik voel me directer betrokken bij de vocalist en het publiek. Ik zal niet zeggen dat gitaar spelen makkelijker of moeilijk is dan basspelen maar het voelt letterlijk en figuurlijk wel lichter aan en niet zo zwaar als het bassen . Er is een heel andere focus en concentratie voor nodig. Nu heb ik nog wel een lange weg te gaan om het gitaarspelen in mijn systeem te krijgen maar het begin is er. En ik kan wel zeggen dat ik er een beetje trots op ben met wat ik heb bereikt in een jaartje oefenen. Nu nog een oefen routine voor de gitaar verzinnen en dan om en om op de basgitaar en gitaar consistent blijven oefenen.

Dus voor afgelopen december had ik twee liedjes ingestudeerd voor een bruiloft ceremonie en Jij Bent De Liefde was een van die liedjes. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat het mij goed afging. Nee, deze jongen werd afgeleid tijdens het spelen en raakte de draad gewoon kwijt aan het eind van dit liedje. Ik kan smoesjes verzinnen, dit gebeurde om me heen en zus en zo maar het betekende gewoon dat dit nummer niet in mijn systeem zat. Het gitaarspelen zit gewoon nog niet helemaal in mijn systeem. Tja, voor mij is het dit jaar gewoon heel hard oefenen zodat ik gewoon door kan spelen als alles om me heen in elkaar stort bij wijze van spreken. The show must go on maar dan wel goed! Ik ben benieuwd hoe ik speel als ik een jaartje verder ben…#practisepractisepractise!

Zelfs het meest makkelijke is moeilijk als je het goed wilt doen

Bass Cover #2 – Energizer Collabs #5 (Jens Dreijer’ bassline)

Posted on by leaubass

Het was 7 juni 2015, een warme zomerse zondagmiddag fietsend richting het centrum van Amsterdam. Aangezien ik toentertijd in Amsterdam Nieuw Sloten woonde fietste ik altijd via het Vondelpark zo het Max Euweplein op verder de stad in. Ik was helemaal niet van plan om het Vondelpark concert van 16.45u bij te wonen want het was normaliter altijd erg druk en die dag was het ook zo allemachtig heet. Ik had trouwens zelf een gig gehad de zaterdagnacht en had even geen behoefte aan live muziek die middag. Even rust en even bijkomen op een terrasje met een koud biertje, dat was het plan. Net aangekomen in het Vondelpark via de poort aan de westkant hoorde ik de band in de verte zachtjes spelen. Steeds dichterbij komende hoorde ik steeds duidelijker de lage tonen van de basgitaar. En op een gegeven moment moest ik gewoon kijken wie nou die bassist was, de sound was zo goed en ik hoorde zulke te gekke baspartijen voorbij komen. Hup, m’n fiets neergezet en op naar het podium. Daar stond een jonge gozer op een vintage Precision bas te grooven als een malle! Ik heb met open mond staan kijken en de geoliede band speelde zich soepel door het repertoire heen ondanks de felle middagzon. Geen idee wie die bassist nou was toentertijd maar ik heb hem 5 jaar later, precies een maand voor de eerste lockdown, ontmoet in Restaurant Vooges Centraal in Haarlem tijdens een fijne zondagmiddagsessie. Wat een goeie bassist is hij en wat een relaxte gast ook. Jens Dreijer is één van de topbassisten die ons land rijk is. Check hem maar op Youtube. Hieronder mijn vertolking van een geweldige baspartij van deze topmuzikant….#myrendition.

En een aantal weken later een compliment krijgen van de maestro zelf. Hoe leuk is dat!

© LeauBass 2022

Blog #64 – Terugblik op 2021

Posted on by leaubass

Jaja, twee jaar bestaat mijn website alweer! Op 11 november 2019 ging leaubass.com online. In de tussentijd is er zoveel gebeurd en heb ik leuke blogs kunnen schrijven. We leven in een spannende periode en hoop dan ook dat onze plannetjes doorgang mogen vinden het komende jaar in goede gezondheid. Op naar de drie jaar met weer leuke verhaaltjes, anekdotes, foto’s en video’s! We hopen op een succesvol muzikaal jaar zonder al teveel tegenslag en teleurstellingen.

Ik heb niet heel veel geschreven de afgelopen maanden en misschien komt het omdat ik heel erg bezig ben geweest om beter gitaar te leren spelen en liedjes uit te zoeken op de akoestische gitaar. We hadden afgelopen woensdag 22 december een bruilofts gig. Nee, niet met een full band maar als duo. Dat is totaal nieuw voor mij in de rol van begeleidend gitarist. En wat het voor ons bijzonder maakte was dat wij de huwelijksceremonie muzikaal begeleiden. Dat is wel iets heel anders dan op het avondfeest te staan knallen met je bandje. Snap je wat ik bedoel? De bruidegom vol verwachting wacht, met kloppend hart, op zijn bruid die langzaam binnen komt schrijden terwijl wij, Joanna en ik, dat muzikaal begeleiden met een door hun gekozen liedje. Dat is een romantisch en mooi moment. En wanneer ze om en om hun handtekening zetten onder de trouwakte begeleiden we het muzikaal nog eens. Dit zijn hele belangrijke momenten in de ceremonie en zeker met de huidige coronamaatregelen geeft dit iets extra’s aan het geheel. Uiteraard sloten we het geheel muzikaal af en toen was het weer voorbij. Want je mag heel weinig in een lockdown en dit is het enige wat zo’n bruidspaar mag en kan doen in deze periode. Ze hebben genoten, zijn zeer tevreden en daar doen we het voor. Voor ons was het ons eerste optreden samen en hopelijk volgen er komend jaar nog meer in dit concept.

Ik had al wel een blog klaar staan trouwens maar die was wel vrij negatief voor mijn doen. En al het negatieve schrijven blocked blijkbaar al mijn creativiteit. Negatieve zeurende zeikende mensen zijn er genoeg dus laat ik die blog maar voor wat het is om het jaar met een positieve noot te eindigen. En ja, natuurlijk horen tegenslag en teleurstellingen erbij maar leuk is anders. Maar goed, na de grote teleurstelling was het voor ons even slikken en doorgaan. Het is vergeven maar vergeten doe ik het niet en zal nog harder op de rem gaan staan als ik zoiets weer zie aankomen want ik was er al niet enthousiast over vanaf het begin. Flauwekul projecten kosten alleen maar onnodig tijd en geld. We zijn weer een ervaring rijker maar wel een paar centen armer met een deuk in het zelfvertrouwen. Ik zie het maar als een leerproces. Met aannames alleen doe je geen goed zaken, communicatie is key!

Natuurlijk zijn er geweldige dingen gebeurd afgelopen jaar. Onze Grote Tuinverbouwing bijvoorbeeld. Wij hebben van het avontuur genoten en van het eindresultaat genieten we dagelijks (zie video/foto’s/blog). Op het moment van schrijven, 1e kerstdag, komen we in de herhaling liet iemand ons vanmiddag weten. Het moet gewoon zo zijn… in de herhaling op 1e kerstdag….come on!…:-). Leuk leuk leuk!

En afgelopen vrijdag werden we verrast met de uiteindelijke versie van de nieuwe single! Wat is die goed geworden! Echt een goed liedje en oh zo mooi geproduceerd ook. Hier heb ik de basgitaar voor ingespeeld. Je hoort me niet maar je voelt me wel zeg ik maar. De release zal ergens in 2022 plaats gaan vinden en het hele circus wat erbij hoort zal ook allemaal opgestart moeten gaan worden. Werk aan de winkel dus! Het is een waardige en logische opvolger van Gebroken Spiegel. Trots en blij zijn we er mee en jullie gaan het zeker horen!

Al met al was het een enerverend jaar. Des temeer omdat Joanna keihard heeft gewerkt om er boven op te komen en haar gezondheid de goeie kant opgaat. Deze laatste dagen van het jaar eindigen we positief en kijken met vol goede moed uit naar 2022!

Ik wens jullie allemaal fijne dagen en een gezond nieuwjaar toe!

Doe alleen de dingen waar jezelf achter staat, volg je hart en laat je niet van de wijs brengen door anderen.

Blog #63 – Pseudoniem RickEau LeauBass

Posted on by leaubass

Oktober 1997, om precies te zijn, is de maand en het jaar dat ik voor het eerst op het internet ging surfen. Dat ik me dit herinner heeft te maken met het feit dat het voor mij een big thing was, een happening eigenlijk. Elke keer wanneer ik online ging had ik de hele tijd zoiets van wauw wauw wauw! In die tijd werkte ik op het Europese hoofdkantoor van Cirque Du Soleil in Amsterdam. Op IT gebied was het daar zo ie zo altijd het laatste van het laatste en het nieuwste van het nieuwste en heb ik daar het internet leren ontdekken. Het was een openbaring voor mij en ik wist meteen dat dit het helemaal was! Als je info nodig had dan kon je het allemaal opzoeken op het internet! Wow! Het was allemaal binnen het bereik van een muisklik! Wow! Ik weet zelfs nog het allereerste webadres wat ik intikte. In dat jaar was ik namelijk bezig met de voorbereidingen om mijn homestudiootje op te bouwen en kocht ik heel veel van die apparatuur bij http://www.feedback.nl. wat nu opgegaan is in http://www.keymusic.nl. Alle benodigde info over studio apparatuur kon ik nu allemaal online vinden! Wow! Tja, vandaag de dag weten de kids niet beter dat je alles kan Googlen wat je maar wilt. Voor mij was het een hele nieuwe wereld die open ging! Ken je dat nog? De internetverbinding via de telefoonlijn en dat je modem piepend en krakend verbinding zocht met het internet en dat het gewoon per minuut werd afgerekend met het gevolg dat je aan het einde van de maand een torenhoge telefoonrekening kreeg wegens het te enthousiast en te lang internetten. Dit kan je je toch niet meer voorstellen? Maar ja, zo ging het vroeger allemaal. Nu kan je je niet meer voorstellen dat er geen internet zou zijn want we zijn er nu 100% afhankelijk van geworden.

Toen kwam er social media zoals Hyves, MySpace, Youtube, Pinterest, Facebook, Tumblr, Twitter, Instagram etc. Al vanaf het begin van social media wilde ik mijn eigen gemaakte muziekjes, videootjes, foto’s en tegenwoordig ook blogs online zetten om deze te kunnen delen met iedereen. Ik wilde dit echter niet doen onder mijn eigen naam om twee redenen. Ten eerste leek het me wel leuk om een pseudoniem te hebben waar mijn eigen naam in verwerkt zou zitten en ten tweede keek men vroeger heel anders tegen muzikanten aan waar ik niet blij van werd. Ik ben sinds mijn 24e een kantoorpik en als je vertelde dat je elk weekend optrad met een band ergens in het land dan moest je wel Sex Drugs en Rock & Roll zijn. En als ik op de maandagochtend alleen maar even gaapte of mijn dag niet had dan moest het wel liggen aan het feit dat ik me te buiten was gegaan aan al die verleidingen. Ik ben bijna mijn gehele werkzame leven werkzaam op een financiële afdeling en vroeger noemde men dat de boekhouding. En geloof me, in mijn vroegere jaren op de boekhouding heb ik nog nooit zoveel ouwe stoffige klagende bekrompen mensen gezien die als zombies op kantoor rondliepen omdat ze altijd gestrest en ontevreden waren. Achteraf gezien ben ik ontzettend blij dat ik bewust jarenlang als tijdelijke kracht bij bedrijven aan de slag was gegaan. Ik heb veel gezien en heel veel leuke en minder leuke ervaringen meegemaakt. Door mijn tijdelijke functies heb ik toentertijd de kans gehad en genomen om daarnaast te kunnen werken als muzikant op muzikantentijden zonder dat het de kantoorwerkzaamheden in de weg zat. Door regelmatige vervelende stomme commentaren en opmerkingen van mijn tijdelijke collega’s werd ik al gauw een gesloten persoon. Over mijn privé leven vertelde ik op een gegeven moment alleen maar wat ik kwijt wilde om ze tevreden te stellen want helemaal niks vertellen was geen optie, over de muziek hield ik altijd mijn mond en ronduit praten deed ik zo ie zo niet meer. RickEau LeauBass werd geboren.

Mijn pseudoniem maakte ook dat ik me minder kwetsbaar voelde. Want men komt niet verder dan RickEau LeauBass die jaar in jaar uit heel bewust is geweest van wat hij post op de diverse social media. Dit heb ik gedaan vanaf dag één en als ik mezelf nu Google dan ben ik zeer tevreden met wat ik online van mezelf kan vinden. En natuurlijk, als je echt gaat speuren op het internet dan link je RickEau op een gegeven moment wel aan Ricky….maar dan ben je er ook echt naar op zoek geweest. Ik heb van geen enkele foto, video of blog spijt die ik online heb gezet want eenmaal iets online blijft in principe bestaan tot in de eeuwigheid.

Het is eigenlijk vrij recent dat ik hierin wat opener ben geworden en ook zichtbaar trots ben op hetgeen wat ik doe en wat ik allemaal heb gedaan en heb mogen meemaken. Mijn huidige omgeving en situatie zijn daar uiteraard debet aan en over het algemeen kijken de meeste mensen tegenwoordig ook niet zo gauw meer ergens van op.

LeauBass probeert men trouwens vaak uit te spreken op z’n Frans of vertaalt het men gekscherend als waterbas…te leuk allemaal. Maar het is gewoon een woordspeling: LeauBass = Low Bass = Lage Bas.

De stoffige boekhouders zijn verleden tijd…gelukkig!

© LeauBass 2021

Blog #62 – BridgeDeLeau en De Grote Tuinverbouwing

Posted on by leaubass

Wij komen vandaag op TV lieve mensen! Om 17.00u op SBS6 bij het programma “De Grote Tuinverbouwing”. Als je benieuwd bent hoe onze huiskamer en achtertuin is omgetoverd tot een paradijsje dan kan je het vanmiddag allemaal bekijken. Ik kan nu wel alvast geval verklappen dat wij er ontzettend blij mee zijn!

De vakantieperiode is nu toch echt voorbij. Het dagelijkse leven is weer op gang gekomen en de meeste mensen hebben met z’n allen toch weer vakantie in binnen en buitenland kunnen vieren ondanks al het gedoe met PCR-testen en vaccinatiebewijzen. September kan misschien nog een paar nazomerdagen brengen maar volgende maand is het helaas toch echt afgelopen met het warme weer. Maar een nieuw seizoen brengt ook weer nieuwe en leuke vooruitzichten met met zich mee toch? Het is vandaag 11 september en mijn Joanna is jarig! Happy Birthday schatje en nog vele jaren in goede gezondheid!

Haar verjaardag zouden wij morgen uitgebreid gaan vieren tijdens een gezellig etentje in het luxe restaurant Catch by Simonis in Scheveningen met de muzikale omlijsting van Pieter Douglas en Johny Rosenberg voor wie we eigenlijk zouden komen. Het beloofde een mooie crooners middagje te worden met daarbij heerlijke seafood…maar helaas, het optreden is gecanceld en dus gingen we op zoek naar wat anders. Toen dachten we een heerlijke Tepanyakki avondje te hebben gereserveerd. En weer helaas…na de reservering op de kalender te hebben genoteerd mochten we deze na een paar dagen echter weer doorstrepen vanwege een dubbele reservering….serieus?! We gaan nu maar voor minder luxe en dan moet dat avondje uit eten wel gaan lukken. Zou het dan echt?..;-)

Wat een avontuur zo’n TV programma! Ondanks dat we die makeover/metamorfose niet zelf hoefden te doen is het al met al wel vermoeiend geweest. De gewone dagelijkse werkzaamheden gaan gewoon door en je moet voor de opnames er toch tijd voor vrij maken, je hebt vreemde mensen over de vloer en je moet meteen “aan staan” als je wordt geïnterviewd. Met “aan staan” bedoel ik meteen alert zijn en dat is niet altijd even makkelijk. Er is me trouwens iets opgevallen. De mensen die wisten dat wij op TV zouden komen hadden het bijna altijd over de allereerste reactie van de deelnemers wanneer alles onthuld wordt. Ik snap het wel want die eerste reacties zorgen, denk ik, voor een plaatsvervangende schaamte waarbij de kijker zich ongemakkelijk voelt. Deze zogenaamde eerste reactie is eigenlijk wel een momentje als ik er zo over nadenk. Het kan een momentje zijn waarbij de kijker bepaald of hij blijft kijken of weg zapt. Maar de vaste kijkers willen het natuurlijk helemaal zien, die blijven wel kijken tot het einde…maar toch. Wij zijn echter heel benieuwd naar de uitzending want we hebben zelf natuurlijk heel weinig meegekregen van dit hele project. En we zijn uiteraard benieuwd of we er een beetje knap opstaan of dat we hebben staan te stuntelen en…hoe komt onze eerste reactie over op beeld en hoe is alles gemonteerd? Een eindmontage kan zo bepalend zijn voor hoe je overkomt op TV. We gaan het strakjes allemaal zien!

Anderhalve week voordat ze daadwerkelijk begonnen met de werkzaamheden kwamen ze eerst de introductie filmpjes met ons opnemen. Dat was op een mooie zonnige maandagochtend. Op maandagochtend 9 uur stonden ze voor onze deur, we hebben even zitten kletsen met elkaar onder het genot van een kop koffie terwijl de cameraman zijn spullen begon uit te pakken om alles klaar te zetten voor de “voor en na” beelden van de tuin en de huiskamer. Daarna waren wij aan de beurt voor het interview. Nu heb ik totaal geen ervaring met het praten voor een camera en ik heb ook geen flauw idee hoe ik het er vanaf heb gebracht. Je moet constant alert zijn en in de gaten houden dat je niet recht in de camera kijkt terwijl je ook probeert om jezelf te blijven. Ik vond het lastig in ieder geval. We hebben dus de maandagochtend introductie opnames gehad en dan zouden ze op de woensdag in de week daarop gaan beginnen met de werkzaamheden. Alle ramen aan de achterkant van het huis worden dan zowel beneden als boven afgeplakt zodat we niet kunnen zien wat zij allemaal aan het doen waren in de tuin want het moet natuurlijk een verrassing blijven. Omdat we niet gestoord wilden worden tijdens onze kantoorwerkzaamheden en om al die extra prikkels te vermijden hadden we besloten om een paar dagen, voor de oplevering, in een hotel in de buurt te verblijven. Zij konden daardoor ook eerder aan onze huiskamer beginnen wat hun natuurlijk ook beter uit kwam.

En op vrijdag 23 juli was het eindelijk zover! Rond middernacht konden de laatste opnames beginnen en werden wij, zoals het altijd gaat, met de ogen dicht naar binnen geleidt om daarna onze ogen, op aangeven van Ivo, weer te openen, ons te verwonderen en onze eerste reactie te geven. Hoe dit alles is gegaan kan je straks zien op SBS6 om 17.00 en morgen in de herhaling. Ze zeggen dat TV altijd nep is. Ik zal je iets kleins verklappen, de witte wijn op het einde van het programma is appelsap vermengd met water want ze waren de wijn vergeten mee te nemen. Bij ons gaat niks normaal dus proostten we met nep wijn wat de pret natuurlijk niet mocht drukken. Het was heel bijzonder om dit een keer meegemaakt te hebben want dit is denk ik wel een once in a lifetime experience!

Wij zitten er alvast klaar voor met een goed glas wijn in de hand om te proosten op een leuke uitzending en een fijne voortzetting van Joanna’s verjaardag!

Veel kijkplezier!

Oh, enne je kan hieronder een felictatie/verjaardagswens achterlaten voor Joanna als je het leuk vindt!

Alvast een glimp van onze mooie nieuwe tuin

© LeauBass 2021